شعری برای آقای مصطفی رحمان دوست...

انار

(صد دانه یاقوت ، دسته به دسته )    

           بابای خوبم ، آرام و خسته

با خواندن من ، در فکر رفته       

             (با نظم و ترتیب ، یکجا نشسته)

(هر دانه ای هست خوش رنگ و رخشان)  

 یک قطره ی اشک در چشم مامان

با اشک و لبخند، بابا به من گفت:   

            (قلب سفیدی در سینه ی آن)

(یاقوتها را پیچیده با هم)        

                بابا و مامان ، یاقوت عالم !

مهر خودش را ، بخشیده بر ما   

                (در پوششی نرم پروردگارم)

(هم ترش و شیرین هم آبدار است)   

          شعر قشنگت ،همچون انار است

خسته نبودن ، در آرزویت *         

          راضی ز دستت ، پروردگار است

·          * خبرگزاری ایسنا : مصطفی رحماندوست در 64سالگی خود آرزو می‌کند خسته نشود و همچنان بتواند به فعالیت‌هایش ادامه دهد .

تقدیم به آقای مصطفی رحمان دوست ، شاعر کودکی های پدر و مادرم...

 علیرضا اوتادی دانش آموز کلاس چهارم دبستان مفید – نهم دی 1393

alirezza.blogsky.com